Στη γη της αιωνιας θλιψης - Κριτικη Νατασα Μ.

Από τον πρόλογο ακόμη του βιβλίου αντιλαμβάνεσαι ότι ο συγγραφέας θέλει να "μιλήσει".
Θέλει να εκμυστηρευθεί πράγματα που προβληματίζουν το μυαλό, κυριαρχούν στη ζωή και ακούσια την κατευθύνουν....

Έχει ήδη τονιστεί στις πολλές επαινετικές κριτικές που έχουν δημοσιευτεί, αλλά θα το αναφέρω μετά την προσωπική εμπειρία της ανάγνωσης, ότι εντυπωσιάζει η ώριμη γραφή ενός νέου δημιουργού.
Προσεγμένη χρήση της σωστής γλώσσας, άλλοτε πολύ σκληρή κι άλλοτε υπερβολικά ευαίσθητη, χωρίς υπερβολές, αλλά δοσμένη με ρεαλισμό,"κυλάει" χωρίς καθυστερήσεις και "μιλάει" με ζωντανές περιγραφές.

Με μία αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο μεταφερόμαστε σε μία άλλη εποχή κάπου στο μέλλον, όπου συνειδητοποιούμε πόσες ομοιότητες μπορούμε να εντοπίσουμε με την σημερινή επικαιρότητα.
Υπαρξιακοί προβληματισμοί, ο ρόλος της μοίρας, η δύναμη της συνήθειας, πολλά νοήματα και σκέψεις κατακλύζουν τον νού του αναγνώστη διαβάζοντας αυτό το δυστοπικό και αλληγορικό μυθιστόρημα, αλλά και ευφυώς διανθισμένο με μουσικά κομμάτια.

Εξαιρετική η δεύτερη συγγραφική προσπάθεια του Γιάννη Κυζιρόπουλου, ώστε είναι έκδηλη η επιτυχημένη μελλοντική του διαδρομή σε συνδυασμό με το ήθος και τη σεμνότητα που τον διακρίνει... Xαρακτηριστικό των ταλαντούχων δημιουργών.