Στη γη της αιωνιας θλιψης - Αποψη Αποστολια Κ.

"Γεια σου Γιάννη!
Σου γράφω με αφορμή το δεύτερο βιλίο σου.
Κατάφερες να με αγγίξεις.
Κατάφερες να ψηλαφίσεις πολλές από τις πληγές μου και να δημιουργήσεις άλλες, με έναν ηδύ πάντα τρόπο. Σε ευχαριστώ!
Το πρόσωπο και ο λόγος σου με οδηγούν στο απαύγασμα πως είσαι ένας αναμφισβήτητα προσηνής και καλλιεπής άνθρωπος.
Το όνομά μου το βλέπεις πάνω αριστερά στην οθόνη σου, Αποστολία.
Είμαι σχεδόν 20 ετών, απλή αναγνώστρια με ανάγκη να δημιουργώ συνάμα, όπως κι εσύ.
Ο κύριος,ωστόσο, λόγος για το μήνυμα είναι οι αρκετές κοινές τομές που - τουλάχιστον αισθάνθηκα-πως έχουμε, με κραταιότερες εξ αυτών τη Γεωπονία και το μαγικό ρεαλισμό.
Χωρίς να τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια σε ο,τι σχετίζεται με τις λεγόμενες καρμικές συμπτώσεις, δεν έπαψα να εκπλήσσομαι από τον αριθμό αυτών διαβάζοντας το βιβλίο σου και ακούγοντας τη συνέντευξή σου.
Από κάτω, σου παραθέτω δύο ποιήματα που σκεφτόμουν έντονα καθώς υπέκυπτα στα λόγια του βιβλίου σου."