Στη γη της αιωνιας θλιψης - Κατια Κρεμαστουλη

 

 

Σε αυτό το βαθιά υπαρξιακό βιβλίο,ο Γιάννης Κυζιρόπουλος,μας γνωρίζει τους ήρωες του.Με φόντο την Αθήνα που μαστίζεται από λιμό κινούνται ,σε μια προσπάθεια επιβίωσης.
Άνθρωποι στην πιο ζοφερή τους στιγμή.. Ανάμεσα τους ο Ιάσονας.Ο Ιάσονας που παλεύει με το θεριό της ψυχής του..Το παρελθόν του σκληρό,είναι αυτό που καθορίζει τις οποίες συμπεριφορές του...
Αποδεχόμενος την μοίρα του, συνεχίζει, μετρώντας τις πληγές του,ζητώντας ν'ανακαλύψει "ανάσες', σε μια πόλη που τρώει τις σάρκες της.
Ώσπου στη ζωή του "μπαίνει"ο Παύλος..
Ώσπου στη ζωή του,"μπαίνει" ο έρωτας,η αγάπη...Και τότε όλα ανατρέπονται!!
.......
Την ίδια την ύπαρξη στήνει μπροστά μας,ο συγγραφέας,με τρόπο αριστοτεχνικό...Πότε γίνεται
σκληρός και βίαιος με μια γλώσσα ωμή, τραγική,τόσο που σε "γκρεμίζει",πότε λιγώνει την ψυχή σου με γλώσσα άκρως συναισθηματική, δίνοντας "φτερά",στην έννοια,Αγάπη!!
....
Βιβλίο αληθινό και σκληρό..
Ο άνθρωπος στο επίκεντρο,στην αέναη πάλη του ανάμεσα στο καλό και στο κακό..Ο άνθρωπος έρμαιο της μοίρας του,και των καταστάσεων..Τις δικές του αλήθειες κουβαλώντας, αναζητεί ακροβατώντας την ουσία της ύπαρξης του.Και ίσως αυτή η ουσία να βρίσκεται στην Αγάπη..Σε εκείνη την "μεγάλη",που όταν ο άνθρωπος τολμήσει να την ακουμπήσει,γονατίζει στο μεγαλείο της,γίνεται θεριό για να τη σώσει,αποκτά δύναμη και καταφέρνει να ομορφύνει την τραγικότητα του...
.....
Δεν ξέρω αν είναι δυστοπικό μυθιστόρημα..δεν ξέρω αν αναφέρεται σε ένα δυσοίωνο μέλλον...
Εγώ γνωρίζω πως είχα την ευκαιρία και την χαρά,να διαβάσω ένα φιλοσοφημένο βιβλίο, άκρως λογοτεχνικό,ένα "δυνατό"ψυχογράφημα,από αυτά που τόσο αγαπώ να διαβάζω πάντα!!!
Συγχαρητήρια!!!!