Στη γη της αιωνιας θλιψης - Κριτικη Σοφια Δ.

"Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία...

Έχω αναφερθεί κατά καιρούς σε αυτό εδώ το βιβλίο.
Από αυτούς που διαβάζουν συνήθως ακούω το "μωρέ να κάτσω να διαβάσω για θλίψη; δε μου φτάνουν αυτά που έχω;"
Σα να πηγαίνεις σινεμά και θέλεις μόνο γέλιο. Σα να θέλεις να πας θέατρο για να ξεχαστείς.
Το κατανοώ. Αλλά ΖΟΎΜΕ "Στη γη της αιώνιας θλίψης", δυστυχώς οι περισσότεροι....
Και όταν διαβάζεις ένα τέτοιο βιβλίο, που μιλάει στην καρδιά δεν μπορείς να νιώσεις θλίψη.

Νιώθεις αγάπη.
Για τον διπλανό σου, που ίσως ξέχασες ό,τι μπορεί να περνάει χειρότερα , για το φίλο σου που δεν του στάθηκες, για την αγάπη που δεν είχες τα κότσια να τη γνωρίσεις, πιστεύοντας ότι είσαι "λίγος".
Όλα αυτά αν τα σκεφτείς, πέρα και πάνω από σένα, σου δίνουν αγάπη...

... Και τα είδα γραμμένα από ένα νέο παιδί, με τόσο ταλέντο, με υπέροχη γραφή, που σα να άκουγε τον κόσμο και με παρέσυρε σε αυτόν...
Σε αυτόν που θα ήθελα να ζήσω.
Το ονομάζει "γη της αιώνιας θλίψης" γιατί αυτό είναι.
Όσο "ζούμε" για εμάς μόνο έτσι θα είναι...
Και θα αλλάξει όταν δούμε γύρω μας... Μακάρι να...
Γιάννης Κυζιρόπουλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ!!!"