Στη γη της αιωνιας θλιψης - Αννα Ζ.

 



Να σας πω κι εγώ την δική μου ιστορία! Την δική μου άποψη για το "Στη γη της αιώνιας θλίψης" του Γιάννης Κυζιρόπουλος.

Ένα βιβλίο γεμάτο ένταση, πόνο και δυστοπικές καταστάσεις σε μέρη που έχω περπατήσει, στενά που έχω ζήσει εδώ στην Αθήνα.
Κι ένας έρωτας ακατάλυτος που οδηγεί από δρόμο γεμάτο ολάνθιστα λουλούδια, μεθυστικές γεύσεις και αρώματα που γεμίζουν το είναι, στην πεμπτουσία δύο ανθρώπων που με τα φτερά της καρδιάς του ενός σκεπάζουν προστατευτικά την ύπαρξη του άλλου.
Μία πραγματική όαση εξιλέωσης και πληρότητας που το καθάριο νερό της, τους φέρνει στη ζωή έπειτα από χρόνια απογοήτευσης και στέρφας περιπλάνησης σε μία σάπια, αρρωστημένη έρημο.
Μου φαίνεται πολύ διαβασμένος άνθρωπος ο συγγραφέας...
Γλαφυρές, περιεκτικές περιγραφές των στιγμών, των καταστάσεων, των συναισθημάτων...
Δεν μου αρέσει γενικά η υπερβολή σαν άτομο αλλά, εκείνος, καταστάσεις ή σκέψεις που σε άλλη περίπτωση πιθανόν να θεωρούσα υπερβολικές, τις έντυνε με τέτοιο τρόπο που αυτό που έκανα ήταν να αφήνομαι και μάλλον και να τις απολαμβάνω πολύ κάτι φορές  

Ο Ιάσονας, που μας αφηγείται την πολυτάραχη και πολυποίκιλη ζωή του, είναι ένας άνθρωπος που ακροβατεί σε ένα τεντωμένο σχοινί ανάμεσα σε δύο άκρα.
Βαδίζει ανάμεσα στο φως και το έρεβος με το κενό και τον θάνατο να περιμένει καρτερικά κάτω από τα πόδια του.
Μα πάρα τις ασχήμιες, την κυνικότητα και την σκληράδα διέκρινα και μία καρδιά μικρού παιδιού έτοιμου να παλέψει για ο, τι αγαπάει και για αυτό που θεωρεί δίκαιο.
Πλέον στη ζωή μου είναι δύσκολο ένα βιβλίο να με ενθουσιάσει.
Το συγκεκριμένο το έκανε και μάλιστα σε ένα σημείο που είχα σταματήσει διψούσα για την συνέχεια του....!!

Ένα μεγάλο μπράβο στον συγγραφέα, πραγματικά άξιζε η δημιουργία σου κάτι που - να θυμάσαι - δεν χρειάζεται να σου το πω εγώ ή άλλοι όταν το νιώθεις μέσα σου
Γιάννη να είσαι καλά, να χαμογελάς και να συνεχίσεις να γράφεις (ελπίζω!) και να μας βάζεις και σε άλλες ζωές γεμάτες με φαντασία και συναίσθημα!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις