Στη γη της αιωνιας θλιψης - Αποψη Ειρηνη Ψ.

Χθες το πρωί ξεκίνησα το βιβλίο σου Στη γη της αιώνιας θλίψης και σηκώθηκα από το κρεβάτι, μιας κι εκεί είναι το αναγνωστήριο μου, το απόγευμα που το τελείωσα.

Ήταν το βιβλίο της Κυριακής, γιατί πράγματι μου κράτησε συντροφιά όλη την ημέρα και δεν ήθελα να το αφήσω, παρά μόνο όταν το τελείωνα.
Το βιβλίο αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή που το είδα, ο τίτλος του πριν καν διαβάσω την υπόθεση, μου έκανε αυτό το κλικ που λένε και είπα ότι αυτό πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσω.
Από τη φύση μου είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος και λιγάκι μελαγχολική.
Κι έτσι δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να ταυτιστώ με τον Ιάσονα και συμπορευτώ μαζί του καθ'όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.

Για μένα ένα καλό βιβλίο, πέρα από την υπόθεση, τη γραφή, το λόγο, είναι και τα συναισθήματα που σου προκαλεί.
Είτε χαρά είναι αυτό, είτε λύπη, μελαγχολία, θυμός.
Και αυτό το βιβλίο με έκανε να νιώσω τη θλίψη στο πετσί μου
Και να το αγαπήσω.
Θέλω να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου και να ξέρεις ότι όταν αγαπήσω τη γραφή και το λόγο ενός συγγραφέα τον ακολουθώ πιστά.
Συνέχισε έτσι και σου εύχομαι κάθε επιτυχία.
Σ'ευχαριστώ για το ταξίδι.