Στη γη της αιωνιας θλιψης - Κριτικη Ναντια Α.

 

Μετά από τόσες κριτικές, από τόσα σχόλια, πήρα την απόφαση να το παραγγείλω.
Έχω λίγες μέρες που το τελείωσα.

Το διάβασα με μια ανάσα, είναι απο βιβλία που δε θέλεις να αφήσεις από τα χέρια σου.
Πλούσιο λεξιλόγιο, νομίζω πως δε βρήκα κανένα λάθος στη σύνταξη, κανένα λάθος σε όνομα. Απίστευτες περιγραφές, ζωντανές, σα να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου.

"Οι νιφάδες του χιονιού έπαψαν να στροβιλιζονται.
Κατευθυνονταν αργά αργα προς το έδαφος, μα έμοιαζαν σχεδόν ακίνητες πια.
Μπορούσα να παρατηρήσω την κρυστάλλινη δομή τους με γυμνό μάτι, έτσι όπως αντικατοπτριζόταν πάνω τους το φως των ελαχίστων μπαλκονιών που είχαν απομείνει στολισμένα.
Ο άνεμος κοπασε· σταμάτησε να τρυπαει το σώμα μου σαν χορός από στιλέτα.
Τον αφουγκραζόμουν να με γλείφει, ανίσχυρος να διαπεράσει το δέρμα μου.
Αισθανόμουν πως αν το επιθυμούσα, θα τον έκοβα στη μέση με τα χέρια"

Με μια λέξη; Εξαιρετικό.