Στη γη της αιωνιας θλιψης - Κριτικη Τανια Χ.

 

Σε μια εξαθλιωμένη Αθήνα, ενός υποθετικού αλλά τρομακτικού μέλλοντος από τον Μεγάλο Λιμό και το παγκόσμιο κραχ των σιτηρών, ο Ιάσονας προσπαθεί να επιβιώσει, να προστατέψει και να εκδικηθεί ανάμεσα σε ανθρώπους-θηρία, τσακισμένους, κενούς, χωρίς ζωή.
Παλεύει με τους προσωπικούς του δαίμονες σε μια κοινωνία ανύπαρκτη, σε έναν κόσμο αναρχικό, χωρίς αξίες και όνειρα, χωρίς φραγμούς κι αναστολές.

 

Κι όμως μέσα στην ζούγκλα που ζει, μέσα στην μελαγχολία, την θλίψη και τον θυμό του, γνωρίζει τον έρωτα και την αγάπη, γίνεται ρομαντικός και ζει μόνο για το κορίτσι του.
Η ανάγκη του να αγαπήσει και ν'αγαπηθεί τον κάνει ποιητή κι ονειροπόλο. 

 

Ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα-παραμύθι που καθηλώνει από την αρχή μέχρι το τέλος του.
Με ώριμη γραφή, με πολύ ωραία γλώσσα που δεν "τσιγκουνεύεται" τις λέξεις.
Με παραπομπές σε όμορφα τραγούδια που γλυκαίνουν το σκληρό και μαύρο σκηνικό. 

 

"Ένα βιβλίο για όλους αυτούς που έχουν χάσει κάτι δικό τους για πάντα". 

 

Είμαι σίγουρη πώς θα ενθουσιάσει όσους επιλέξουν να το διαβάσουν